[Asia]

W sobotę, po piątkowych deszczach, przywitała nas piękna pogoda. W związku z tym o godzinie 7 wkraczamy do Doliny Chochołowskiej. Na trasie cisza i spokój, a my podziwiamy nieliczne zabudowania:



mijamy miejsce, w którym 23.06.1983r wylądował helikopter z Ojcem Świętym:



i idziemy dalej. Po paru minutach droga wprowadza nas miedzy drzewa, które towarzyszą nam aż do Polany Chochołowskiej. Po prawej stronie Potok Chochołowski:



na Polanie Huty urządzamy sobie postój na małe co nieco



posilone ruszamy w dalszą drogę, mijając zamkniętą jeszcze bacówkę



po drodze mijamy kilka krzyży, postawionych ku czci i pamięci tragicznie zmarłych w Dolinie.
Na trasie zaczynają pojawiać się rowerzyści, skracający sobie czas wędrówki. Dochodzimy do leśniczówki TPN i punktu zwrotu rowerów



dalej droga wznosi się bardziej pod górę, aż w końcu wyłania się Polana Chochołowska z zabytkowymi szałasami i pięknym widokiem na Kominiarski Wierch, a także Długi Upłaz






spośród drzew wyłania się kapliczka Św. Jana Chrzciciela, którą postanawiamy odwiedzić w drodze powrotnej. Droga skręca w prawo i wznosi się aż do schroniska



na ścianie budynku znajduje się tablica upamiętniająca akcję ratowania rannych partyzantów, przeprowadzoną w lutym 1945 roku przez Toprowców



schronisko robi na nas bardzo dobre wrażenie, jest cicho, spokojnie. Wybieramy miejsca na podwórku i raczymy się przepysznym Deserem Chochołowskim. Siostra zamawia placki ziemniaczane, które również są wyśmienite. Tak wzmocnione ruszamy żółtym szlakiem na Grzesia. Początkowo droga wznosi się mocniej pod gorę, jednak później jest już łagodnie. Spomiędzy drzew zaczynają wyłaniać się pobliskie szczyty, znów napotykamy na kapliczkę.





szlak wychodzi z lasu i już wydaje się, że dotarłyśmy na Grzesia. Jednakże nie widzę nigdzie krzyża. Sięgam po przewodnik i okazuje się, że wszystko jeszcze przed nami Urządzamy sobie mały postój, bo widoki stąd są naprawdę piękne





teraz zaczyna się najostrzejsze podejście na tym szlaku, aż wychodzimy pomiędzy wierzchołki Grzesia. Jest tak pięknie, że nie spieszymy się z wyjściem na wierzchołek główny, tylko rozkładamy się na trawie i wypoczywamy, podziwiając widoki i panów, zbierających borówki





w końcu wychodzimy na szczyt, na którym widnieje krzyż, postawiony na pamiątkę spotkań polskich i czechosłowackich opozycyjnych działaczy.






ostatnie spojrzenie na Długi Upłaz i Rakoń i zapada decyzja: ja idę dalej, a moje siostry wracają do schroniska. W czasie drogi, spotykałam prawie samych SłowakĂłw, więc juĹź nawet nie zwracałam sobie głowy mĂłwieniem „dzień dobry”, tylko uĹźywałam „ahoj” :D . Szlak przez Upłaz nie jest specjalnie wymagający (prĂłcz podejścia na Rakoń, tylko w jednym miejscu się zasapałam), a widoki są wspaniałe, zarĂłwno na część słowacką, jak i polską








na szczycie jest jeszcze piękniej. Otwiera się cudny widok na Rohacze i Niżni Staw Rohacki




oraz pozostałe szczyty Tatr







przez chwilę rozważam wyjście na Wołowiec, jednakże rozlegający się nagle grzmot weryfikuje moje plany. Tak więc rzucam tęskne spojrzenie na szczyt



i ruszam przez Wyżnią Dolinę Chochołowską w dół. Trasa tylko na początku nie jest zbyt fajna, później idzie się coraz lepiej. Ścieżka momentami jest bardzo wąska, zwłaszcza wśród kosówki, ale na szlaku było bardzo mało osób, w związku z czym trudności z mijaniem nie było. A widoki wspaniałe




po wejściu do lasu robię sobie małą przerwę i wraz z poznaną na szlaku rodziną zjadamy jabłka i rozmawiamy o dzisiejszej wyprawie. Droga do schroniska szybko mija i teraz już razem z siostrami udajemy się na oscypki do bacówki. Ja pokusiłam się jeszcze o żentycę, która była przepysznie orzeźwiająca i super podana



zgodnie z planem udałyśmy się do kapliczki, a następnie w drogę powrotną. Dzień był megaudany, żałuję jedynie, że nie weszłam na Wołowiec, ale mam nadzieję, że co się odwlecze, to nie uciecze

[Majka M]

Fajna relacja, przypomniałam sobie moją wycieczkę z lipca.Widoki rzeczywiście przepiękne.

[DalliKK]

asia Dziekuje za fajnu relajcu i barzo ladne zdjecia

[ostry2563]

Fajna relacja i zdjęcia

[Asia]

ciesze sie, ze sie podoba

[Saru]

Świetna relacja szłam tą trasa jakiś tydzień przed Tobą w kompletnej mgle, więc chociaż teraz na zdjęciach mogę obejrzeć sobie widoki

[Asia]

no widoki sa ekstra. Ja tez tak calkiem przejrzystego nieba nie mialam i co raz jakies chmurzyska przeslanialy horyzont, ale za to jak znikaly to po prostu..... A ty napewno tam jeszcze wrocisz i sama sie nimi ponapawasz na zywo

[Furi]

tam mnie jeszcze nie było ale trasa wydaje się łatwa i przyjemna z ładnymi widokami więc trzeba wypróbować

[Saru]

[wichurra]

[kamiltatry]

Tak, Wołowiec to bardzo fajna góra, w sumie jeden z moich ulubionych szczytów. Jeśli już się wejdzie na Rakonia, to zdecydowanie warto jeszcze wejść na Wołowca (trochę stromo, ale tylko ok. pół godziny od Rakonia)
...a w tym przypadku:

[Asia]

dzieki, mam nadzieje, ze sie uda, bo ciagnie mnie tam juz od tamtego roku